De slow-ferry naar Lombok. We verruilen Bali voor Lombok. De tandems mogen niet mee op de fast-ferry en bovendien is de prijs van de tickets ver boven ons budget.
De slow-ferry is echt slow! 5 Uur voor een overtocht van 70 km. Net als de Indonesiërs installeren we ons ergens op het dek, liefst wel in de schaduw. De jongens luisteren een boek en Willem heeft ook nog even gedobberd (= gedommeld 🤣).
Wij zijn de tijd goed doorgekomen met 2 collegafietsers. Bij het arriveren in Lombok scheiden onze wegen zich. Zij fietsen Lombok met de klok mee en wij er juist tegenin.
Vanaf de ferry hadden we prachtig zicht op een heuvelachtig Lombok.
De eerste dag vielen we met onze neus in de boter. Een lokale markt waar we lekkere appels konden kopen. De paardenkarren komen we veel vaker tegen op Lombok.
Mooie rijstterrassen op Lombok. De natuur lijkt wel wat droger dan op Bali.
Een nieuw “record”! Over 18km deden we 4:30 uur. Dit kwam door de te steile hellingen.
Een aantal stijgingen kwam boven de 20% … Dat betekent eerst een nog een stukje proberen te fietsen zonder kind voorop, maar niet veel later moest Leonie afstappen. Bij het duwen van de tandem had ze gelukkig twee goede hulpjes. Helaas geen drie. Iemand moest deze foto maken.
Na een stijging volgt gelukkig ook een afdaling.
De laatste afdaling was nog steiler dan de stijging en na verloop van tijd moesten we zelfs afstappen om te lopen ( voor de veiligheid en door oververhitte schijfremmen).
Zulke goede hulp verdient zeker een beloning. De toko had voldoende keus voor de jongens. Gelukkig zitten de ijsjes in een verpakking in de diepvries, want anders zorgt het plafond voor de nodige decoratieve “snippers” 😉.
Onderweg komen we veel kinderen tegen. Zij gaan vaak niet naar school, omdat het eenvoudig te duur is. Vaak delen we dan de koekjes of snoepjes die we hebben. Het geeft ons als gezin een lesje nederigheid! Af en toe gaat het helaas anders. Zo werden we 1x bekogeld (uiteraard zijn we afgestapt om verhaal te halen) en horen we geregeld “money, money”-geroep. We reageren steevast met: “NO, NO MONEY!”
In een resort in Koeta Lombok merken we de Indonesische welvaartsverschillen. Een gezin uit Lombok kan vakantie vieren met alle luxe. Nadat de Lomboksiaanse kinderen even de kat uit de boom hebben gekeken, wordt er gezellig internationaal gespeeld. Willem was nog wel verbaasd dat de kinderen niet in de kleerhanger-zit 😂 (= kleermakerszit) konden zitten. Tja, onze kinderen leren veel deze reis. Maar hun Nederlandse woordenschat heeft er wel onder te lijden 😉. Hun Engelse vocabulaire groeit daarentegen.
Lombok is charmant, rommelig en ook armoediger. Het is minder ingesteld op het toerisme dan op Bali. Dit is bijvoorbeeld de toegangsweg naar een resort. Een goed voorbeeld dat je de binnen- en de buitenkant moet hebben gezien voor het totaalbeeld 😀.
We hadden nl. twee huisjes tegenover het mooie zwembad.
29 Juni fietsen we verder met ons rondje Lombok. In 7 dagen fietsen rondom de vulkaan Rinjani (lees: nog meer steile klimmen 😉).
Gezien het feit dat Mount Agung 🌋 sinds gisteren (28 juni) actief is, zijn we blij dat we nog zeker 10 dagen op Lombok blijven. Hopelijk is het daarna weer rustig op Bali.